KOŚCIÓL PARAFIALNY PW. ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ
Majestatyczna świątynia, górująca nad miastem, zbudowana jest w stylu gotyckim,tzw. nadwiślańskim. Początek budowy to lata sześćdziesiąte XV w.
Bogate wyposażenie wnętrza, głównie barokowe. 23 września 1991r. na północnej ścianie prezbiterium odkryto malowidło ścienne. Freski datowane są na początek XVI wieku.
PLEBANIA
Budynek w stylu klasycystycznym. Architekci wskazują na podobieństwo do dworku Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli. Na nieszawskiej plebanii urodził się Stanisław Noakowski, wybitny architekt, historyk sztuki, malarz, pisarz.
W okresie od 1934 do 1939r. na plebanii mieściło się muzeum. W 1936 roku w ścianę frontową została wmurowana tablica poświęcona Stanisławowi Noakowskiemu.
MUZEUM STANISŁAWA NOAKOWSKIEGO
Placówka poświęcona najwybitniejszemu nieszawianinowi, prof. Stanisławowi Noakowskiemu (1867-1928). Był teoretykiem architektury, malarzem, nauczycielem, pisarzem. Przez krótki okres profesor mieszkał w domu, w którym obecnie znajduje się muzeum. Placówkę otwarto 3 maja 1983 roku.
W muzeum czynne są wystawy stałe, poświęcone Stanisławowi Noakowskiemu i jego nauczycielowi Ludwikowi Aleksandrowi Bouchardowi (1828-1912) oraz ekspozycje czasowe.
GOLGOTA NIESZAWSKA
Na środku usytuowana jest jest murowana kapliczka. Została wzniesiona nad miejscem pochówku powstańców styczniowych z terenu Kujaw. Dokonano na nich wyroku śmierci przez powieszenie w nieistniejącej już bramie nieszawskiego cmentarza parafialnego. Pierwszą kapliczkę wybudowano na początku XX wieku. Została zniszczona przez okupantów niemieckich 12 sierpnia 1941 r. Obecna powstała w latach 1993-1995. Odbudował ją społeczny komitet przy udziale kolejnych proboszczów. Według ustnego przekazu kapliczkę postawiono dla upamiętnienia miejsca pochówku powstańców walczących na Kujawach. Po ustaniu walk ich uczestnicy zostali wyłapani w różnych miejscowościach i na mocy sądu polowego skazani na karę śmierci, którą wykonano w Nieszawie.
POMNIK POJEDNANIA POLSKO-NIEMIECKIEGO
Przez ostanie dwa stulecia Nieszawa była wielonarodowa i wielowyznaniowa.
W 2004 roku stała się miastem symbolem pojednania polsko-niemieckiego. To tutaj stanął pierwszy w Polsce i jeden z nielicznych na świecie, pomnik poświęcony Polakom i Niemcom, niewinnym ofiarom wojny i przemocy lat 1939-1945.
Monument zaprojektował architekt z Torunia – Andrzej Ryczek. Istotnym jego elementem graficznym jest pęknięcie, symbolizujące rozdartą ranę która zasklepia się wraz z upływem czasu. Poza informacja w języku polskim i niemieckim, na szczycie pomnika znajduje cytat z orędzia biskupów niemieckich “Przebaczamy i prosimy o wybaczenie”. To przed tym monumentem o ekumenicznej mocy 29 sierpnia 2004 roku Polacy i Niemcy podali sobie ręce w geście pojednania.
KLASZTOR I KOŚCIÓŁ POFRANCISZKAŃSKI
Pierwotnie zbudowane z drewna w latach sześćdziesiątych XV w. W XVII w. powstał murowany kościół i klasztor. Świątynia często trawiona przez pożary, odbudowywana, przebudowywana, w znacznej mierze pozbawiona jest cech stylowych.
W 1921 roku przebywał tu Maksymilian Maria Kolbe, późniejszy męczennik i święty, natomiast w latach 1958-1961 franciszkanin Andrzej Klimuszko, zielarz i jasnowidz.
DOM SIÓSTR SERAFITEK
Zbudowany został w 1850 roku jako budynek parafialny. Gruntownie przebudowany w 1997 roku. W tym domu zmarła 5 czerwca 1905 roku siostra Małgorzata Łucja Szewczyk, współzałożycielka Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej. W 1908 roku siostry zmuszone były opuścić Nieszawę w wyniku represji władz carskich. Powróciły do miasta w 1997 roku. Po odnowieniu budynku urządzono w nim dom zakonny z kaplicą.
Uchwałą Rady Miejskiej z 4 czerwca 2005 roku, siostrze Małgorzacie przyznano tytuł Honorowego Obywatela Miasta Nieszawy.
Na ścianie frontowej znajdowała się tablica pamiątkowa z 1994 roku poświęcona założycielce zgromadzenia. Obecnie w jej miejscu znajduje się nowa tablica, którą odsłonięto 17 listopada 2013 roku dla upamiętnienia beatyfikacji siostry Małgorzaty. Beatyfikacja miała miejsce 9 czerwca 2013 roku w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.
NIESZAWSKI PROM
Łączy kujawski brzeg Wisły z dobrzyńskim. Pasażerów i pojazdy przewozi od kwietnia lub maja do pierwszych lodów. Obecny prom jest jedyną tego typu jednostką pływającą w Polsce i służy nie tylko jako środek transportu.
Od 2001 roku odbywają się na nim – słynne już dzisiaj – koncerty na wodzie. Był też miejscem ceremonii ślubnej i zjazdu rodu Duninów. Stał się również bohaterem filmu dokumentalnego.
Dla mieszkańców obydwu brzegów, które łączy, jest stałym i niezwykle ważnym elementem krajobrazu nadwiślańskiego.
NIESZAWA OKIEM OBIEKTYWU
